In de ochtend rijden we naar Praia a Mare, een badplaats ten zuiden van Maratea. Al deze plaatsen liggen aan de Costa da Maratea, een schitterende kust aan de Thyrreense zee. Het opvallendste en bekendste kenmerk van Praia a Mare is Isola di Dino. Het strand bij Praia a Mare is 2 kilometer lang, zowel zand als kleine kiezels allebei met een zwarte kleur. Vanaf het strand vertrekken allerlei boten richting het eiland. Na even zoeken, vinden we een tocht die 10 minuten later al vertrekt. Die nemen we natuurlijk Op de boot zitten we met alleen Italianen, er zijn hier niet zo heel veel buitenlandse toeristen.

Isola di Dino is een prachtig klein eiland met kliffen van kalksteen en vele grotten, allemaal omringd door een ongelooflijk blauwe zee. De naam Dino zou afkomstig kunnen zijn van Aedina, een soort van zeetempel gewijdt aan de godin Aphrodite, of van het woord Dina, wat storm betekent. Storm hebben wij vandaag in ieder geval niet, het is heerlijk rustig op zee. In de oudheid werd het eiland vooral gebruikt om piratenschepen te spotten. De rijke familie Agnelli heeft geprobeerd er een luxe toeristische bestemming van te maken maar dat is niet gelukt. Je ziet nog wel wat kleine trulli staan, maar die zijn niet in gebruik.

We bezoeken de prachtige Grotta Azzura, met een intens blauwe kleur. Dit is de grootste grot van het eiland. Ontzettend mooi om te zien, het water is zo ontzettend helder. Daarna varen we door naar de Grotta del Leone, deze is zo genoemd omdat de rots lijkt op een leeuw. Nou konden wij dat er niet echt uithalen, maar ondanks dat was het toch een prachtige grot.

Daarna varen we door naar Spiaggia dell'Arcomagno, een klein afgelegen strandje. Hier gaan we voor 30 minuten van de boot. Een prachtige plek met een zee zo mooi dat zelfs ik het water ben ingegaan. Wat was dat zalig. Daarna weer teruggevaren naar het strand van Praia a Mare, al met al een hele leuke tocht.

We zakken nog iets verder af naar het zuiden en rijden naar Scalea, een stadje met een oud middeleeuws Centro Storico. Het moderne deel van het stadje ligt beneden aan zee, maar wij houden wel van die oude straatjes. Ook hier kan weer geen auto rijden, het oude deel bestaat uit smalle steegjes en trappen, leuk om doorheen te slenteren. Omdat het vandaag behoorlijk warm is, hebben we geen zin om naar de ruïnes van het Normandisch kasteel te wandelen. In plaats daarvan zoeken we een heel leuk restaurantje op waar we weer zalig hebben gegeten. Dit restaurant Tarní was echt een aangename verrassing.

Daarna op ons gemak teruggereden naar Maratea waar we in de avond voor de laatste keer een wandeling door het plaatsje maken, een drankje doen op het plein en weer lekker gaan eten bij La Taverna di Zu Cicco. We hebben weer een mooie dag om op terug te kijken. Morgen verlaten we Maratea en rijden we verder naar het zuiden, naar Tropea.