We brengen vandaag weer de hele dag door in het prachtige Matera. Er is hier zo ontzettend veel te zien, je kan hier echt dagen doorbrengen. Maar we beginnen de dag natuurlijk weer met een zalig ontbijt bij onze B&B.

Daarna lopen we langs de buitenkant van het stadje weer naar Sasso Barisano, hier waren nog een paar musea die we konden bezoeken met onze museumkaart. Maar eerst bezoeken we de Chiese Rupestri Madonna delle Virtu e San Nicola dei Greci. Dit zijn twee onderling met elkaar verbonden rotskerken die verfraaid zijn met zuilen van turfsteen. Het complex werd rond het jaar 1000 gebouwd, samen met het aangrenzende klooster. Boven de kerk bevindt zich de crypte van San Nicola dei Greci. Gebouwd rond de 10^e eeuw is het een van de oudste crypten in de stad Matera. In de crypte vind je vele waardevolle fresco's, waarin je de Byzantijnse kenmerken kan herkennen. Deze 2 kerken vormen samen één complex en worden vandaag de dag vooral gebruikt voor tentoonstellingen en exposities. Er hangen onder meer werken van Salvador Dali. Opnieuw weer heel indrukwekkend om te zien hoe dit alles is uitgehakt uit het tufsteen.

Daarna lopen we verder naar het MIB, het Musea Immersivo della Bruna. Het was even zoeken want de ingang lag ergens in een achterafstraatje. Festa della Madonna della Bruna vind ieder jaar op 2 juli plaats in Matera. Dit religieuze feest wordt sinds 1389 ieder jaar gehouden ter ere van de beschermheilige van de stad, Madonna della Bruno. Een afbeelding van haar hebben we gisteren ook al gezien in de Duomo. De legende vertelt dat een boer, op weg naar Matera, een jonge vrouw meenam in zijn kar. In de buurt van de stad stapte zij uit en vroeg de boer aan de bisschop te vertellen dat zij de Moeder van Christus was. Toen de bisschop dast hoorde, haastte hij zich samen met de geestelijken en de inwoners om de Maagd te verwelkomen maar zij vonden een standbeeld in haar plaats. Het beeld werd op een versierde triomfwagen naar de stad gebracht. Tot in de 16e eeuw werd het feest vooral gekenmerkt door een processie die bij zonsopgang plaatsvond, de Processione dei Pastori (processie van de herders), waarbij de herders 's morgens vroeg door de straten van de stad trokken ter ere van de Madonna della Bruna. In de 17e eeuw werd een houten triomfwagen gebruikt tijdens de processie en ridders gekleed in Romeinse uniformen begonnen de wagen te begeleiden. Aan het einde van het feest werd de wagen vernietigd. In de 18e eeuw vond de processie bij decree van de Bourbons alleen 's morgens plaats. In de volgende eeuw werd dit decreet opgeschort en vond de processie weer de hele dag plaats. In de 20e eeuw neemt de traditie de huidige vorm aan met een triomfwagen met indrukwekkende versieringen, fantastische verlichtingen en vuurwerk.

Het feest begint om 05.00 uur met een heilige mis op het Piazza San Francesco D'Assisi gevolgd door de Processione dei Pastori. Later wordt het beeld van de Madonna della Bruna in processie van de Duomo naar de parochie van Piccianello gedragen. Ridders gekleed in Middeleeuws kostuum begeleiden de processie. In de namiddag keert de triomfwagen terug naar de Duomo en wordt het beeld de kathedraal binnen gebracht. Hierna begint het volksfeest. De wagen wordt naar Piazza Vittorio Veneto gebracht waar hij door de menigte wordt vernield. Het Festa della Bruna eindigt 's nachts met een groot vuurwerk.

In het MIB krijg je door middel van filmpjes een idee wat er gebeurt bij het maken van de wagen en bij de processie zelf. Heel leuk is dat je met een VR-bril midden in de menigte staat die de wagen vernietigd, heel apart en wat beangstigend om mee te maken. De wagen wordt vernietigd en herbouwd omdat de mensen vertrouwen op hun hulpbronnen en weten dat ze het elke dag, ieder jaar nog beter kunnen doen. Je ziet hoe de wagen gemaakt word van papier-marché, dit is ook een oude kunst van Matera.

We slenteren verder door de stad en komen uit bij Palombaro Lungo. Palombaro Lungo is een ondergrondse wateropslag in Matera. De ingenieuze constructie stamt uit de middeleeuwen (naar schatting 16e eeuw) en werd gebouwd om regenwater op te vangen voor perioden van droogte. Het is de grootste opslag van de stad en in het complex bevinden zich meerdere uit de rots gehouwen kamers. . Er kon maar liefst vijf miljoen liter water in worden opgeslagen. Het opvangsysteem voor regenwater heeft ertoe geleid dat UNESCO in 1993 besloot om de Città dei Sassi op te nemen in de lijst van te beschermen historische plekken. De noodzaak om water te besparen, een kostbaar goed, heeft geleid tot de creatie van een watersysteem dat water naar bijna de hele stad kan transporteren en het kan opslaan in de natuurlijke reservoirs die met elkaar verbonden zijn. Vooral in de Sassi zijn er veel reservoirs; elke huisgrot in de Sassi was uitgerust met ten minste één privéreservoir om aan de behoeften van het gezin te voldoen. Hieraan werden de “Palombari” toegevoegd, dit waren zeer ruime tanks die voor het volk toegankelijk waren. Het is echt een meesterwerk dat helemaal met de hand werd aangelegd in de 16^e eeuw. In 1991 kwamen de eerste resten van het reservoir boven water, op 17 meter diepte. Het is bijna alsof je een ondergrondse kerk betreedt, zo mooi zijn de massieve bogen die stuk voor stuk uit de rotsen werden gehouwen. Niet gek dus dat het waterreservoir ook wel Cattedrale dell’Acqua wordt genoemd. Palombaro Lungo ligt aan de Piazza Vittorio Veneto, vanaf hier heb je een prachtig uitzicht over Sasso Barisano.

Na een lekkere lunch bezoeken we het Museo Nazionale di Matera. Een prachtig museum over het leven in Matera vanaf de prehistorie tot nu. Van het Neolithicum tot de IJzertijd, een fantastische tentoonstelling van archeologische vondsten, fossielen en vazen. Er zijn ook overblijfselen van een 1,5 miljoen jaar oude walvis. Nu houd ik altijd wel heel erg van geschiedenis, maar ook Walter vond het interessant.

Tenslotte bezoeken we nog Storica Grotta di Vico Solitario, vlakbij onze B&B.

Een van de bekendste gereconstrueerde grotwoningen is Storica Casa Grotta di Vico Solitario. De woning is gelegen in vico Solitario nabij de kerk van San Pietro Caveoso. Het is een typische grotwoning met meubilair en gereedschap uit vroegere tijd om een exact idee te geven van hoe het gezinsleven was georganiseerd in de huishoudens van de "Sassi". Leuk hiervan is dat er ook een film getoond wordt over het leven uit die tijd.

La Chiesa di San Pietro Caveoso ligt aan hetzelfde plein als waar onze B&B op uitkijkt, we zien die kerk dus iedere ochtend bij ons ontbijt. De kerk is schitterend gelegen en werd in 1218 gebouwd. De façade en de klokkentoren dateren echter uit de zeventiende eeuw, toen de kerk een grote verbouwing onderging. De Chiesa di San Pietro Caveoso is de enige kerk die niet uit rotsen is gehouwen. De kerk bevindt zich aan de rand van het ravijn. De voorkant van de kerk is opgetrokken in barok en presenteert drie portalen. Boven elk portaal is een nis met beelden. Binnenin de kerk zijn een aantal originele fresco’s te vinden. 's Avonds is de kerk prachtig verlicht.

Na even de voeten te hebben laten rusten, lopen we weer naar boven voor een drankje op het grote plein. Altijd leuk om mensen te kijken, Italianen flaneren volop aan het einde van de dag. De toeristen haal je er zo uit, die zijn toch meestal wel anders gekleed. 's Avonds gaan we eten bij Bollincino Bistrot. Het eten was goed, helaas zat er een hele groep Amerikaanse toeristen met gids die wel erg hard zaten te praten. Iedereen was blij toen ze weggingen.