We verlaten vandaag Reggio Calabria en rijden weer terug naar het Noorden. Maar ook verlaten we de prachtige Tyrreense kust om naar de andere kant van het Calabria te rijden, de Ionische kust.

Om hier te komen moeten we door het Aspromonte gebergte, een prachtige tocht. Aspromonte is een uitloper van de Apennijnen, een prachtig gebied. Steile rotswanden afgewisseld met glooiende valleien, groene bossen en in de diepte kleine riviertjes. Aspromonte is een stukje Alpen in het zuiden. Het is in dezelfde tijd gevormd maar miljoenen jaren geleden van de Alpen afgebroken en na een zwerftocht in het zuiden van Italië terecht gekomen. De bomenpopulatie is nog altijd een raadsel voor natuurwetenschappers. In het gebergte vind je bomen op vreemde hoogte of bomen die hier eigenlijk niet thuishoren. Zo zie je bijvoorbeeld kastanjebomen op dezelfde hoogte als olijfbomen. Ook zie je hier veel de bergamot, een groene boom met groene citrusvruchten die onder meer gebruikt worden in parfum, drankjes, crèmes. Qua smaak is het een kruising tussen een bittere sinaasappel en een limoen. Wij drinken meerdere keren Bergarotte, een heel lekkere verfrissing.

We stoppen in het mooie plaatsje Gerace. Al sinds de oudheid wonen er mensen in Gerace. Volgens de legende werd Gerace gesticht door de inwoners van de oude Griekse kustkolonie Locri Epizephiri. De inwoners wilden ontsnappen aan malaria en de voordurende piratenaanvallen en zouden daarbij vertrouwd hebben op een orakel. Volgens het orakel moesten ze een sperwer volgen naar zijn nest om op die plek een nieuw thuis te stichten.

Gerace is ontzettend pittoresk, gelegen op een 500 meter hoge rots en uitkijkend over de heuvels. Gerace staat bekend als “het dorp met de 100 kerken”. Op dit moment zijn er nog 19 kerken over, wat nog erg veel is voor een stadje met 2000 inwoners. De belangrijkste kerk is de Duomo dell’Assunta. Rond 1100 is de bouw van deze 1690 vierkante meter grote kathedraal begonnen. Je vindt er ook een museum met schatten uit de Duomo. Daarna lopen we door naar het Piazza delle tre Chiese, hier vind je 3 kerken die we niet bezoeken. Een van deze 3 kerken is de Chiesa di San Giovannello, een schattig klein kerkje van orthodoxe oorsprong, gebouwd in de 11^e eeuw.

Omdat Walter wat last heeft van blaren loop ik alleen verder door dit schattige dorpje. Ik ga naar de Porta del Sole, die deel uitmaakte van de stadsmuur en diende ter verdediging van de stad. Ooit stonden er 12 poorten in de stad, nu zijn er volgens mij nog maar 3 over. Tenslotte loop ik nog naar Porta la Bombarde, vanaf hier heb je een werkelijk schitterend uitzicht over de omgeving. Le Bombarde is vernoemd naar de kanonnen die de vijanden moesten afschrikken.

Het enige jammere van dit plaatsje is dat er meerdere bussen met Duitsers zijn. Dat geeft altijd zo’n drukte. Gelukkig vinden we wel een klein zaakje om wat te lunchen zonder al die touringcar toeristen. We krijgen daar bruschette met pepers, ontzettend pittig maar wel lekker.

Daarna doorgereden naar Locri, een archeologisch park. Veel dingen die hier gevonden zijn, hebben we kunnen zien in het museum in Reggio Calabria. Hier is ook een klein museum, verder kan je buiten opgravingen bezoeken. Helaas waren er weer 2 touringbussen met Duitsers aanwezig, dus we zijn maar niet te lang gebleven. Je vindt hier de overblijfselen van een Griekse stad van ongeveer 4000 jaar geleden. We willen ook het oude theater bezoeken maar dat is helaas gesloten. Door het hek heb ik geprobeerd nog wat foto's te maken.

Tenslotte rijden we door naar onze eindbestemming van vandaag, Stilo. Stilo is een prachtig plaatsje in de bergen waar je goed kan zien waarom het Witte Bergen heet. Stilo bestaat uit hele steile, smalle straatjes waar toch steeds auto’s doorheen rijden, steegjes met trappetjes en prachtige oude pallazi. Wij overnachten ook in een palazzo middenin het Centro Storico. Morgen gaan we het stadje verkennen, voor vandaag houden we het bij een terrasje en later op de avond een ristorante.