Voor het ontbijt moeten we weer naar het barretje aan de overkant, net zoals in Maratea. Een cornetto met koffie, een echt Italiaans ontbijt. Onze B&B zit in een oud palazzo, de eigenaar en zijn vrouw wonen er zelf ook. De inrichting is ook echt wat je bij een oud palazzo verwacht, vol tierelantijnen, koperen kranen en krakende vloeren. Wel ontzettend leuk, zo midden tussen de Italianen. Vroeg in de ochtend komt er een busje met verse vis voorbij, het hele dorp is gelijk wakker.

Stilo werd gesticht door de Grieken, het heette toen Stylon, en was een belangrijk centrum tijdens de Byzantijnse periode. In de 10^e eeuw was het een magneet voor kluizenaars en Basilicanen die onderdak zochten in de grotten. In het historisch centrum zie je overal sporen van verschillende culturen die zich hier door de jaren heen hebben gevestigd. De straatjes van het Centro Storico zijn een doolhof van steegjes met trappen. De kronkelende steegjes zoeken een weg tussen de palazzi en huisjes richting kleine piazza’s. En overal waar het kan rijden en parkeren auto’s, echt onvoorstelbaar.

We beginnen de ochtend met een flinke klim naar La Cattolica, dit kerkje ligt op de helling van de Monte Consolino. Onderweg hebben we steeds een prachtig uitzicht over Stilo en de omgeving. Byzantijnse monniken gaven in de 10^e eeuw opdracht voor de bouw van La Cattolica. De is afgeleid van het Griekse “Katholikon” wat ‘plaats van aanbidding’ betekent. Het is maar een klein kerkje, slechts 6 bij 6 meter. Door 4 marmeren zuilen wordt het in 9 vierkanten verdeeld. De kapitelen die normaal gesproken bovenaan een zuil geplaatst zijn, zijn in La Cattolica onderaan de zuil geplaatst. Dit omdat het een symbool was van de overwinning van het christendom op de heidense godsdiensten. Het dak bestaat uit 5 ronde koepels. De muren zijn gedecoreerd met fresco’s uit de 11^e eeuw, deze zijn pas in 1927 ontdekt. Naast het kerkje vind je nog de ruïne van een oud klooster. Ondanks de flinke klim is het echt een prachtige plek om gezien te hebben.

Hierna lopen we terug het dorpje in, richting de Duomo. Hier zie je naast de ingang 2 voeten uit de muur steken, deze voeten komen van een standbeeld uit de oudheid en verwijzen hiermee naar de Griekse oorsprong van het dorp. We kunnen de Duomo niet bezoeken, voor restauratie is hij de komende 26! Jaar gesloten. Op advies van een vriendelijke dame lopen we door naar La Pastorella, ofwel Laura delle Pastorella. Een Laura is een natuurlijke grot die door monniken werd gebruikt om te rusten en te bidden. Deze monniken werden Lauriti genoemd, ze leefden in eenzaamheid. Op de Mont Consolino vind je 16 van zulke Laura.

Helemaal aan het einde van het dorp ligt nog de Latijnse kruiskerk San Domenico. Helaas is deze ook gesloten maar je hebt wel een fantastisch uitzicht over het plaatsje. Ook is hier nog een oude toegangspoort.

Om te lunchen rijden we naar een verderop gelegen plaatsje Bivongi. Dit is maar een klein dorp waar eigenlijk niet zoveel te beleven is en het is zeker niet zo mooi en pittoresk als Stilo.

Eind van de middag lopen we naar de San Francescokerk, deze is wel open. Hij is in de 16^e eeuw gebouwd. Voor de kerk is een terras waar de plaatselijke, vooral mannelijke bevolking zit te kaarten en te kletsen. Wij drinken daar een gezellig drankje en genieten van de lokale bevolking.